Государственное учреждение культуры

"Зельвенская районная библиотека"

231940, Гродненская область, г.п. Зельва, ул. Советская, д. 34
 

Вуліца Барышава

Вуліца знаходзіцца на паўднёвым баку Зэльвы. Гэты раён у 1944 годзе вызваляў батальён Семізорава. 
 

Цікавы факт. У нумарацыі дамоў на вуліцы Барышева апошняя лічба 10. На самай жа справе домаўладанняў нашмат больш. Разгадка ў тым, што пад адной лічбай выкарыстоўваюцца некалькі літар алфавіту. Так, ёсць дома №1А, №1Б, №1В, №1г. Выкарыстоўваюцца яшчэ і дробу: №2А / 1, №2А / 2 і т .д.

З гісторыі Зэльвеншчыны...

Вуліца Барышава названая ў гонар подзвігу сяржанта 2-га батальёна 556-га палка пад камандаваннем В. В. Семізорава-Аркадзя Фёдаравіча Барышава. Паводле звестак франтавой газеты «Адважны воін», байцы стралковага аддзялення сяржанта Барышева першымі ўварваліся ў пасёлак. На адной з вуліц гітлераўцы, схаваўшыся за пашкоджаны бронетранспарцёр, вялі па нашых надыходзячых падраздзяленнях ружэйна-кулямётны агонь. Барышаў са сваімі ваярамі дварамі абышоў небяспечны варожы ачаг супраціву, а затым, размясціўшы салдат за домам, адкрыў трапны залпавы агонь па ворагу. Усе 19 гітлераўцаў былі знішчаны. Барышаў асабіста застрэліў семярых.

Барышаў Аркадзь Фёдаравіч
(29 жніўня 1925 — 26 чэрвень 1956)

Аркадзь Барышаў нарадзіўся 29 жніўня 1925 года ў с. Слабада Выхадцава Мелекескага раёна цяпер Ульянаўскай вобласці, у сялянскай сям'і. У 1941 годзе скончыў няпоўную сярэднюю школу. Да мабілізацыі працаваў рабочым на заводзе ў Мелекесе.
У Чырвоную армію быў прызваны ў 1943 годзе (на фронце з лютага 1943 года), вучыўся ў 2-ым Арджанікідзаўскім пяхотным вучылішчы, якое знаходзілася ў г.Сенгілее. Затым курсанцкі склад вучылішча быў накіраваны ў Падмаскоўе, у фармаваныя там Паветрана-дэсантныя часткі, а затым на Карэльскі фронт. У пачатку чэрвеня 1944 года Аркадзь Барышаў прыбыў на Карэльскі фронт. Брыгада, у якой служыў А. Барышаў, была пераутворана ў 300-й гвардзейскі стралковы полк 99-й гвардзейскай стралковай дывізіі. Пры фарсіраванні р. Свір, па ўказанні камандуючага Карэльскім фронтам генерала Мярэцкага, у раёне г. Ладейнае Поле была арганізавана ілжывая пераправа. З вялікай масы добраахвотнікаў камандаванне адабрала для смяротна небяспечнай аперацыі самых падрыхтаваных і бясстрашных воінаў. 21 чэрвеня 1944 года група з дванаццаці байцоў-добраахвотнікаў, сярод якіх быў Барышаў, перапраўляючыся праз раку, штурхала перад сабой плыты з макетамі баявой тэхнікі і манекенамі чырвонаармейцаў. Пры спуску на ваду некаторыя плыты і лодкі былі пашкоджаныя мінамі праціўніка. Пабітым апынуўся і плыт Барышава. Але юнак не разгубіўся і, замяніўшы плыт тут жа знойдзенай лодкай, рушыў да процілеглага берага. Неўзабаве лодка Барышава апынулася прабітай у некалькіх месцах, у карме працякала. Калі да берага заставалася каля дваццаці метраў, Барышаў выскачыў у ваду. Трымаючы аўтамат у адной руцэ, ён дабраўся да берага і заняў абарону. Гэта была дэманстрацыя ілжывай пераправы. Выклікаўшы на сябе агонь праціўніка, яны тым самым прымусілі яго выявіць сістэму свайго агню. Воіны-добраахвотнікі забяспечылі фарсіраванне нашымі часткамі воднай перашкоды. Баявое заданне было паспяхова выканана. Фарсіраванне р.Свіры стала пачаткам Свірска-Петразаводскай аперацыі па вызваленні Карэліі.
21 чэрвеня 1944 года Аркадзю Барышаву было прысвоена званне Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медалі «Залатая Зорка».
У далейшым Барышаў да верасня 1945 года праходзіў службу на курсах падрыхтоўкі каманднага складу паветрана-дэсантных войскаў. У 1950 годзе ў званні старэйшага сяржанта звольніўся ў запас, вярнуўся на радзіму. Жыў і працаваў у Мелекессе (Дзімітраўградзе) да канца жыцця. Памёр 26.06.1956 года.